Lago Atitlan...

Tja lieve kijkbuis kinderen hier zijn we weer...

Dit maal vanuit Panajachel aan Lago Atitlan in guatamala!

Lago Atitlan is een enorm en wonderschoon meer in de hooglanden van guatamala.
met daarom heen tal van kleine en iets grotere dorpjes. Vulkanen en bergen.

Je kan met de boot tussen die dorpjes reizen en ze zo gaan verkennen. wat wij dus ook gaan doen.

We vertrokken vanuit antigua richting pana. en moesten daarvoor 4 verschillende bussen hebben.
gelukkig brul je gewoon waar je heen wil en er komt een mannetje die je tas van je rug trekt en je naar de bus loodst.  Vooral bus  nummer 3 was een erg aparte sensatie.  Deze buschauffeur had duidelijk de illusie dat ie in een ferrari reed en aan een grandprix wedstrijd meedeed............

Maar de werkelijkheid was echter anders namelijk een 20 meter lange americaanse schoolbus die met topsnelheid door de highlands van guatamala reed!! Haarspeld bochten Heuvels op Heuvels af.

Wij stonden doodsangsten uit en tassen vlogen van de rekken af door de bus heen.
erg aparte sensatie.

Maar we hebben het overleefd gelukkig moesten we weer overstappen en de buschauffeur die ons naar pana reed was veel relaxter.

Toch blijven die bussen iets bijzonders waar dan ook in central america worden  de bussen echt stampes vol geladen. bankjes  waar wij normaal met twee man op kunnen zijn hier standaard voor 3 man en dan ook daar nog tussen in mensen die staan.

Ook al is de bus voller dan je kan voorstellen er is altijd een mannetje die geld op komt halen. het maakt niet uit hoe vol die bus is hij gaat er doorheen van voor naar achter en weer terug om iedereen weer zijn wisselgeld terug te geven! erg  bijzonder. maar ja.

Helaas is bij deze busreis toen we aankwamen de heupband van noor der backpack gescheurd! Balen!!!! maar we hebben naald en draad gevonden en noor gaat even proberen het te repareren.

We zitten nu in Panajachel.

Dit is een  van de iets grotere dorpen aan lago atitlan. Het is hier flink koeler als op de andere plaatsen waar we zijn geweest omdat we zo hoog zitten. in de avond dus lekker een vestje aan en slapen onder de dekens en dus niet in je nakie voor de ventilator...

in panajachel is een grote soort markt/winkelstraat met heel veel mooi gekleurde traditionele kleding en poncho,s en sombreros en nog veel meer. Hardstikke leuk om allemaal te zien en te kopen.

Hier is het toch net iets meer zoals in bali. geen prijzen op de spullen en toch wel ff flink onderhandelen. Minstens de helft goedkoper bieden en voet bij stuk houden en je vooral niet laten afleiden door zielige gezichtjes en kleine gekleurde maya meisjes met sjaaltjes op hun hoofd.

We komen er toch achter dat je beter bij de lelijkste en meest vervelende van het stel je spulletjes moet kopen en afdingen want dan is het niet zo zielig als je nee zegt en wegloopt....

verder is het een knus plaatsje aan het meer en kun je er lekker wandelen maar niet in alle rust want verkopertjes van jong en oud komen je snel te gemoed om wat aan je te slijten.

vandaag hebben we de bus gepakt naar salola en hebben we daar de ochtend en middag besteed aan het lopen over de markt in salola. Dit is echt een markt MARKT. Druk en kleine paadjes overal links rechts binnen buiten voor en achter straatjes en kraampjes. Eten drinken dieren fruit kleding gereedschap cd´s en nog veel meer. Enorme hoeveelheden prachtig gekleden mannen en vrouwen  waarvan er ook heel veel met een babytje op de rug gebonden  kindje aan de hand en bak met spullen op het hoofd door de kleine straatjes van de markt.

Ook kwam er een 3 mans lange pro christus stoet over de markt. echt grappig de eerste had een bijbel en een microfoon en las wat verhaaltjes en leuzen op terwijl de tweede een blok met 2 megafoons op zijn rug had en de derde met een stok de zeiltjes van de markt omhoog duwde zodat de 2e er doorheen paste... echt lollig

Bij het zien van al dat eten en specerijen wens je echt een huis met een keuken in de buurt te hebben omdan lekker voor al je vriendjes en vriendinnetjes te gaan koken! maarja realiteit is anders! geen huis  geen keuken en geen vriendjes en vriendinnetjes.... althans niet binnen een half uurtje reizen. Dat doen we wel weer als we thuis zijn!

Zowel noor als ik zijn eigenlijk wandelende museumstukken of circus attracties want we worden dikwijls aan of nagekeken en  na gechiecheld of uit gecheckt.... naja doen wij het gewoon lekker terug!

toen we de markt hadden gezien zijn we weer de bus in gegaan.  Wederom als sardientjes de terug reis naar panajachel.

Nu zitten we even te schrijven en we gaan zo lekker even chillen lezen en proberen noor der pack te fixen!

Morgen pakken we en bootje naar Santiago de Atitlan aan de andere kant van het meer en gaan we even een kijkje nemen aan de overkant. Voor nu.... geniet nog even van de gezelligheid die bij jullie is dan gaan wij dat ook doen! Oh en we hebben ondertussen een nieuwe ouderwedse rolletjes camera gekocht dus we gaan weer vrolijk door met plaatjes klikken!

Tot het volgend bericht.

Adios